WEER THUIS

Weer thuis

Geplaatst op: 2011-06-28 17:20:36

Na vijf weken wandelen, nou ja wandelen, door Noord-Spanje weer voor de eerste keer geslapen in ons eigen bedje. Eerst zijn we nog ruim n weekje in onze "Casa Mariposa" in Murcia geweest. Dus afgekickt van het lopen zijn we al wel.Toch blijft het vreemd om niet s, morgens te kunnen zeggen, we gaan op pad. Natuurlijk is er de voldoening dat het gelukt is, toch ook spijt dat het erop zit. Het was een enorm mooie ervaring die we achteraf gezien niet hadden willen missen.

Nu alle foto,s en verslagen gaan ordenen en proberen er een mooie herinnering van te maken. Trouwens vanmorgen voor het eerst de foto,s bekeken en dan krijg je helemaal een gevoel van..., weet eigenlijk niet hoe ik het onder woorden moet brengen. Heimwee is het niet, want dat heb je als je naar huis wilt, is er wel een woord voor??.Verlangen naar terug, ja dat is het zeker!! De indrukken waren zoveel dat we het dagboekje erbij moeten nemen om alles duidelijker op een rijtje te krijgen.
Met verlangen naar terug bedoelen we meer naar het leven daar, geen TV, bijna geen telefoon, geen luxe, maar basic en dat blijkt genoeg te zijn om hele mooie ervaringen op te doen en mensen uit alle windstreken te leren kennen. Tuurlijk is het ook weer fijn thuis te zijn, kinderen-kleinkinderen-familie-vrienden-kennissen. Prachtig ontvangst gehad, Het Heem, waar wij wonen was versierd met ballonnen en vlaggetjes, geheel onverwacht maar hartverwarmend leuk. Huis vol bloemen van velen.  S,avonds `n borrel met de hele buts. In een woord SUPER.

Nu in de gewone wereld, rekeningen,telefoon,Tv,twitter,radio,laptop,krant,werk....enz. en noem maar op, alle gewone dingen. Dat blijft noch wennen. Zal dat ooit weer hetzelfde zijn? Nee ik denk niet helemaal, tuurlijk dit went ook wel weer. Maar het leven zoals we daar hadden blijft toch in gedachte en is niet uit te wissen.      Gelukkig niet!!

Zal regelmatig een stukje schrijven van  "Hoe is het na de Camino de Santiago"    Niet zo frequent als de laatste periode  maar toch wel prettig om voor ons zelf te kijken hoe het is en dat op te schtrijven. Maak je het bewuster mee, de verandering of toch ook wel helemaal geen verandering, we weten het niet.
In ieder geval, allen die ons gevolgd hebben, heel erg bedankt Ook dit was voor ons nieuw om te ervaren dat anderen het leuk vonden onze beschrijvingen te lezen en te reageren. 
TOT SPOEDIG. ED & FRIEDA.  

GEHAALD

Gehaald

Geplaatst op: 2011-06-13 16:38:16

We hebben ons doel bereikt. Zaterdag om n uur of twee kwamen we aan in Santiago de Compostela. Je gaat eraan beginnen en weet natuurlijk niet wat je te wachten staat en hoopt erop dat het lukt. Onderweg wel verschillende keren gedacht, oeioeioei maar nooit het idee om op te geven, en nu, ja we zijn er. Schitterende stad en naast de kathedraal onze Compostela opgehaald. een soort van diploma dat je het hebt gedaan. Met ons camino paspoort een heel leuke herinnering aan al die dagen van ploeteren. Heel veel mensen die we onderweg ontmoet hebben weer gezien. De mis Zondag in de kathedraal was indrukwekkend. We waren er vroeg anders zijn de plaatsen niet meer vrij. Wat een drukte. Maar we hebben de mis met het wierrookvat dat door de kerk zwiert meegemaakt, geweldig.Nu is het alweer Maandag en hebben net uitgecheckt in ons hotel. Dus we hebben twee dagen de tijd gehad om alles goed te zien en het op ons laten inwerken.
Veel complimentjes gehad van familie,vrienden en kennissen, dat doet veel deugd. Heel erg bedankt hiervoor. We gaan nu met de nachttrein naar Madrid en morgen vroeg verder naar Murcia, lekker nog n paar dagen in de zon.
Volgende week schrijf ik nog eens het eindverslag, zeg maar. Nu ff gaan genieten van de herinneringen en ook de benen n beetje rust geven.
Groetjes Ed & Frieda.

WE ZIJN ER BIJNA

We zijn er bijna

Geplaatst op: 2011-06-10 16:27:33

Ja de titel zegt ,t al,¨We zijn er bijna¨ Deze etappe was een mooie, door veel bos en maar n paar pukkeltjes waar we over moesten. Nu in een Albergue in Petruouzo, erg mooi en keurig schoon.De laatse nacht wilde we oerse in een herberg. Morgen in een hotel in Santiagop de Compostela. Geeft wel een lekker gevoel dat we voor het slaèn morgen geen zorgen hebben. Het zou best eens druk kunnen zijn in de eindstad.Geeft toch wel een beetje spanning, na al die weken van stappen ineens te zijn waar het tenslotte allemaal om begonnen is. Nu is het doel niet Santiago, zegt men,maar de reis zelf. Oke das waar maar het het halen van de kathedraal van Santiago lijkt mij toch ook een kick te geven. We gaan het morgen meemaken.Kort en bondig kunnen we stellen dat we een geweldige ervaring hebben meegemaakt. Een om nooit te vergeten.
Vandaag ook weer bekenden gezien van dagen geleden en ik denk morgen er nog meer te zien. Heel apart, van mensen die je gedacht had er al te zijn, kom je nu weer tegen. Ieder heeft zo zijn eigen tempo en veel verschil met de meeste zit er niet in. Natuurlijk heb je van die racers die het alleen maar hebben over het eind in een bepaald aantal dagen, laat ze lekker, dat was voor ons zeker niet de insteek.
Nu nog even een heerlijk siestaatje, vanavond het laatste pelgrimsmenu en dan vroeg naar bed. Denk wel dat het ff wennen wordt, het slaapritme is de laatste tijd volkomen anders geweest. Maar alles wat hierna komt laten we over ons heen komen. Eerst nog genieten morgen.
Trouwens het moet ook niet langer duren want onze schoenzolen worden al knap dun om nog maar niet tespreken van de sokken. De mijne zitten vol gaten. De schoenen gaan we zeker mee naar huis nemen om voor de deur in de boom te hangen.
Heel veel groetjes allemaal en tot morgen. Ed & Frieda

Jimenez

Jimenez

Geplaatst op: 2011-06-09 16:39:26

De laatste etappes kunnen we verdelen zodat we Zaterdag in Santiago aankomen. Vandaag niet veel gelopen, 17 km. Lekker hoor, er zaten wel weer ,n paar pittige klimmetjes in maar dat mag de pret niet drukken. Eigenlijk zijn we zover gekomen dat geen enkel hoogte verschil nog ontzag in boezemt. Klinkt wel hooghartig misschien, dat is zeker niet zo bedoeld hoor.Je loopt je eigen tempo en komt overal ook weer boven. Morgen nog zo,n zelfde etappe en dan Zaterdag een berg vanwaar je Santiagfo kunt zien liggen. Best wel spannend. Nu ook lekkerder gewandeld dan de laatste twee dagen, lag aan het weer en de vele mensen.Ook hoorde we deze morgen de koekoek weer en ja hoor het is best wat opgeknapt, iets minder koud en af en toe een zonnetje.

Een hele nederlandse familie ontmoet die we steeds weer tegenkomen en gezamelijk wat drinken. Leuke lui.Ook vandaag Jimenez weer gezien, een spanjaard met een staartje die we de naam van de golfer aan gaven want daar lijkt hij veel op. Bij toeval slaapt die in het bed tegenover ons en komt ook uit Andalucia, en gek genoeg nadat we n praatje maakten bleek hij hem wel te kennen en ook nog dat hij caddy is geweest.In het stadje waar we nu zitten, Arzua; is de kaas hier in de streek van bekend, dus die hebben we ook al genuttigd, lekker zacht en fijn van smaak. Mooie herberg waar we twee beneden bedden hebben, leuke binnenplaats waar de was te drogen hangt. Prima lokatie.

Alle volgers fijne pinksteren gewenst, trouwens die ons niet volgen ook.
Ed & Frieda.

JUUN PELLE

JUUN PELLE

Geplaatst op: 2011-06-08 19:48:12

Wel even geleden dat we op het net konden. Het laatste was in het klooster van Samos.Daarna gewandeld naar Sarria en verder naar Porto Marin. In Sarria de eerste echte regen gehad van de hele tour. Was ook wel de moeite,tot het bot toe nat. in de loopvan de middag aangekomen in het stadje dat in 1950 geheel is opgebouwd nadat het oude in het stuwmeer verdwenen was.Nou de aankomst was mooi in Porto Marin maar voor de rest een niets zeggend stadje. Geslapen in de gemeentelijke herberg,lekkere bedden,daar hield het mee op. Vieze douches en alles zag er niet uit. S,avonds gegeten in een restaurant met een kelner die op Manuel van Fawlty Towers leek.Vroeg naar bed en gisteren naar Airexe gelopen. Niet ver,je kunt merken dat de pijp leeg gaat geraken. S, morgens gaat het nog wel maar in de loop van de middag gaat snel de pit eruit. galicie is best wel mooi maar toch is de gezelligheid van eerdere dagen verdwenen. Bijna niemand zegt meer Buen Camino, dit komt omdat de 100 km lopers erbij zijn gekomen.

Vandaag naar Melide gegaan en vanmiddag pulpo gegeten waar dit stadje bekend om is.

Eenzaak waar n wild paard geen scha kan doen en toch heel apart. vanavond slapen  we in een pension,n klein steegje waar , n pijl naartoe verwees. een heerlijk moderne kamer met een gloeiend hete douche,daar waren we wel weer n keer aantoe.
Het scheelt nog ,n juunpelle en dan zijn we er. Morgen ongeveer 20 km en de laatste dertig verdelen over Vrijdag en zaterdag. Ongelooflijk nog steeds dat we geen blaren of ook maar iets hebben,de gewone pijntjes van elke dag maar dat was het ook wel.Zaterdag heeft Melanie een hotel geboekt voor twee nachten. dan gaan we uiteraard naar de eind mis in de kathedraal. Daarna zien we wel hoe het verder loopt,met treinen en/of vliegtuig.We kunnen eigenlijk nog niet goed beseffen dat we het geflikt hebben,tot nu toe dan, dat komt zeker nog.Je kunt nog altijd je been breken of zoiets, maar dat is wel een doem senario.

Nou tot volgend keer maar weer,met de groetjes aan een ieder,vanuit een fris noord- spanje.
Ed & Frieda

Klooster

Klooster

Geplaatst op: 2011-06-05 18:13:55

We hebben inderdaad twee bedden,onder, kunnen krijgen in het klooster van Samos.Was trouwens nog een hele toer om er te geraken. je denkt dat het makkelijk is maar toch begint de vermoeidheid een rol te spelen. Je merkt het aan alles, beetje langere pauzes, iets later opstaan en niet al te ver.

Maar goed vandaag 22 km is toch ook weer niet zooo weinig. Galicie is de provincie waar we nu lopen en dat is ook tevens da laatste. Heel andere mensen en ook een aparte taal. Veel met x en, net als in Baskenland en Catalunia.

Vanavond gaan we vroeg eten en daarna lekker nog wat luieren en dan naar bed.

Je kunt eigenlijk foto,s blijven maken, het is hier zo mooi en je loopt door dorpen waar de koeien het overtal hebben en de tijd stil gestaan heeft.

Schrijf morgen wel weer wat meer, mijn eten staat klaar.

Groetjes Ed & Frieda.

0 reacties | reageren

Varken

Gisteren de O Cebreiro overgestoken. Dat is de steilste beklimming van de Camino. Nou dat was het. Frieda was geheel en al uitgeblust. Bij mij ging het eigenlijk wel. ovenop gegeten en dat hadden we beter niet gedaan. Een menu s,middags is te veel van het goede, wel heerlijk maar met een volle maag verder is niet prettig. We dachten dat we het ver gehad hadden wat stijgen betreft, maar dat was niet zo. Eerst een heel stuk naar beneden en dan weer omhoog. Van 660 m naar 1330 dan naar 1100 en dan weer naar 1340. In een van de dorpen wilde we slapen, Padornelo, maar het was er completo, dan nog eens 4 km verder naar Alto do Pio. Pfff.

Gelukkig was er in een hostal nog n kamer vrij. Frieda is direct naar bed gegaan en ik heb aan de overkant op een terras va de Albergue nog wat gedronken en zitten kletsen met Dietrich, een duitse toffe kerel die we al dagen tegen het lijf lopen.

Hoorde ineens schreeuwen en gillen, ging door merg en been, 20 meter van het terras werd er een varken geslacht, ongelooflijk. Niet met een schot maar doodgestoken en leeg laten bloeden. Even later ging ie voorlangs op een soort van rijdende brancard. De kastelein zat onder het bloed maar ging gewoon verder achter zijn toog.Europa verschilt toch nog wel een berg per land.





Vandaag naar Samos, is een klooster en daar willen we graag slapen.

Langzaam gaan we aan de eindbestemming denken, we moeten wel want we komen er hoogstwaarschijnlijk aan met Pinksteren, en zal het wel druk zijn. Dus deze week een hotel of hostal reserveren. Maar goed we hebben nog even tijd, en ook dat zal wel weer goed komen.Aan de ene kant ben je blij dat het eind eraan komt, begin toch wel wat vermoeid te raken, en aan de andere kant jammer dat het dan gedaan is.Goed nog niet te veel aan denken eerst nog genieten.

Groetjes en misschien tot vanavond, laatste dagen minder internet mogelijkheden.
Ed & Frieda

Het Ijzeren Kruis

Het Ijzeren Kruis

Geplaatst op: 2011-06-01 21:53:45

We hebben het vanmorgen vroeg bereikt, Cruz Ferro. Was  erg koud toen we daar aankwamen. Net boven het vriespunt, op de grond waren de planten wit. Toch wel een hele belevenis om alle schelpen die we van thuis hadden meegenomen daar achter te laten. Alle namen van familie,vrienden en kennissen hadden we erin geschreven en ook eentje voor al diegene die ons volgt.Toch wel een tijdje stil gestaan bij het al het voorgaande wat in ons leven gebeurd is.

We weten ook wel dat het een ritueel is waar anderen wellicht raar van staan te kijken, maar dat doet er niet toe. Voor ons is het een mijlpaal op deze route.Stil staan bij het verleden en daarna fris in de toekomst kijken is zeker geen slechte gedachte. Op deze Camino kom je jezelf vaak tegen en besef je dat er meer is dan alleen maar opstaan en denken aan geld verdienen, eten en drinken in weelde, en maar klagen over hoe het nog beter en ook anders moet. Ik denk dat we ons te weinig inbeelden wat het is om eens in een andere omstandigheid te leven, een waarin minder bedeelden in deze wereld dagelijks  vertoeven. Ook kan je best in een goed land zoals Nederland leven, daar doen we allen aan mee, wij ook, maar dat neemt niet weg dat we bevoordeeld zijn.Allerlei kerken die we op onze route zijn tegengekomen zijn voor ons niet het ultieme,zeker niet. Toch heb ik meerdere keren op een bankje in een van hen gezeten en zomaar eens overpeinzen. Dat heeft niets met Rome te maken.

Ik ga niet te filosofisch doen hoor, terug naar de orde van de dag. Was een zware afdaling en we zijn dan ook nier verder gekomen dan¨El Acebo¨. 20 km, genoeg vandaag. Dit is een dorp om nooit te vergeten, net een sprookje,schitterend.Ook de weg ernaar toe, ondanks dat deze bepaald niet eenvoudig was, in een woord, overweldigend. We zijn van 1500 meter, vandaar zo koud, naar 1200 gedaald en morgen naar Ponferrada op 540 meter. We hebben dus noch iets te doen. Toch is elke dag een en denk je niet aan morgen, dat zie je dan wel weer. Het doel is de CAMINO niet Santiago.Daar wil je natuurlijk wel eindigen.Net een heerlijk pelgrimsmenu gegeten zoals practisch dagelijks. Helemaal niets mis mee en straks vroeg slapen. Alhoewel we vandaag niet om 10 uur binnen moeten zijn omdat we een enkele kamer hebben genomen. Af en toe niet in de herberg maar ook een beetje luxe. Zo zie je maar wij zijn ook niet roomser dan de paus, hoor.

Morgen weer meer over onze Camino. Groetjes ED & Frieda.