Gisteren de O Cebreiro overgestoken. Dat is de steilste beklimming van de Camino. Nou dat was het. Frieda was geheel en al uitgeblust. Bij mij ging het eigenlijk wel. ovenop gegeten en dat hadden we beter niet gedaan. Een menu s,middags is te veel van het goede, wel heerlijk maar met een volle maag verder is niet prettig. We dachten dat we het ver gehad hadden wat stijgen betreft, maar dat was niet zo. Eerst een heel stuk naar beneden en dan weer omhoog. Van 660 m naar 1330 dan naar 1100 en dan weer naar 1340. In een van de dorpen wilde we slapen, Padornelo, maar het was er completo, dan nog eens 4 km verder naar Alto do Pio. Pfff.
Gelukkig was er in een hostal nog n kamer vrij. Frieda is direct naar bed gegaan en ik heb aan de overkant op een terras va de Albergue nog wat gedronken en zitten kletsen met Dietrich, een duitse toffe kerel die we al dagen tegen het lijf lopen.
Hoorde ineens schreeuwen en gillen, ging door merg en been, 20 meter van het terras werd er een varken geslacht, ongelooflijk. Niet met een schot maar doodgestoken en leeg laten bloeden. Even later ging ie voorlangs op een soort van rijdende brancard. De kastelein zat onder het bloed maar ging gewoon verder achter zijn toog.Europa verschilt toch nog wel een berg per land.
Vandaag naar Samos, is een klooster en daar willen we graag slapen.
Langzaam gaan we aan de eindbestemming denken, we moeten wel want we komen er hoogstwaarschijnlijk aan met Pinksteren, en zal het wel druk zijn. Dus deze week een hotel of hostal reserveren. Maar goed we hebben nog even tijd, en ook dat zal wel weer goed komen.Aan de ene kant ben je blij dat het eind eraan komt, begin toch wel wat vermoeid te raken, en aan de andere kant jammer dat het dan gedaan is.Goed nog niet te veel aan denken eerst nog genieten.
Groetjes en misschien tot vanavond, laatste dagen minder internet mogelijkheden.
Ed & Frieda
